Bericht uit Svalbard

Zodra we IJsfjord uitvaren begint de Lance te rollen op de golven. Zaterdagochtend is het hele dek veranderd in een ijsvlakte van het bevroren sproeiwater, de reling is veranderd in een woud van ijspegels. In de Smeerenburgfjord in het uiterste noord westen ligt wel ijs maar het is een heel dun laagje. We varen langs de befaamde nederzetting waar in de 17e eeuw Nederlandse walvisvaarders de een na de andere Groenlandse walvis tot olie kookten, aardolie was toen nog niet ontdekt. Verderop komen we weer in open water.

We varen Woodfjord en dan Liefdefjord in. Ik denk aan de ijsberen en vinvissen die ik hier afgelopen zomer zag! Walvissen zijn nu nog niet aangekomen uit het zuiden – misschien krijgen we de ijs afhankelijke walvissen die hier het hele jaar verblijven wel te zien, beluga, narwal en Groenlandse walvis. Maar ondertussen varen we nog steeds. Jon komt hier sinds 2003 ieder jaar en dat er hier in deze tijd van het jaar geen zee-ijs ligt zoals nu verbaast hem enorm. Hij laat foto’s zien van ademgaten van ringelrobben, bijna allemaal met een bloederig spoor erbij. Er ligt dit jaar zo weinig sneeuw op het ijs dat de robben er geen holen voor hun jongen in kunnen maken. Ze zijn een makkelijke prooi voor ijsberen, poolvossen en grote meeuwen. Sinds 2005 heeft er in Kongsfjord geen enkele jonge ringelrob het gered om groot te worden. En als het slecht gaat met de robben, dan gaat het ook gevolgen hebben voor ijsberen voor wie ringelrobben de favoriete prooi zijn.

De mist trekt op, de zon breekt door, we krijgen de witte bergen die om ons heen liggen te zien – wat een prachtig gebied! Jon, Magnus en Benjamin van NPI besluiten van het mooie weer gebruik te maken om een ijsberin te zoeken die al een jaar een satellietzender heeft. Als ze haar kunnen vinden en een nieuwe zender om doen dan kan ze weer een heel jaar gevolgd worden. Dan kunnen haar omzwervingen vergeleken worden met die van verleden jaar. Zo komen we steeds meer te weten over hoe ijsberen omgaan met snel veranderende ijscondities.

In de avond komen ze terug en ja, ze hebben berin N23882 van een nieuwe satellietzender kunnen voorzien! Je kan haar blijven volgen op de Polar Bear Tracker van WWF. Verderop hebben ze nog een mannetje gevonden. Beiden in goede conditie maar geen jonge ijsberen.

Terwijl ik help de bloedmonsters te labellen en te verwerken varen we verder oostwaarts naar Nordaustlanded. Ons volgende doel is Wahlenbergfjord waar ijs zou moeten liggen. Het plan is om daar een paar dagen in het ijs te blijven liggen en in dit grote gebied ijsberen te zoeken.

Korte video verslagen kan je vinden op http://panda.org/svalbard